Προσγειώσου… Πως μας κάνουν να κόβουμε τα φτερά μας

Προσγειώσου

Του Alan Cohen

Καθισμένος στα παρασκήνια σ’ ένα δικτυακό τηλεοπτικό στούντιο, σε μια μητροπολιτική μεγαλούπολη, περίμενα να βγω στον αέρα για μια συνέντευξη. Το κομμάτι μου ήταν προγραμματισμένο αμέσως μετά το δελτίο ειδήσεων, το οποίο άρχισε με μια αιμοβαφή αναφορά σ’ ένα φόνο, μετά σ’ έναν βιασμό, μετά σε πολεμικά γεγονότα, ακολούθησαν κακές οικονομικές ειδήσεις και ένα πολιτικό σκάνδαλο. Άρχισα να μελαγχολώ αλλά παρηγορήθηκα στην σκέψη ότι το δελτίο θα προχωρούσε με πιο θετικές αναφορές. Κι όμως! Και τα 15 λεπτά του δελτίου ήταν γεμάτα με κατήφεια και χαμό, κάτι που κανένας άνθρωπος με σώας τας φρένας δεν θα ήθελε να αντιμετωπίσει μόλις ξυπνήσει το πρωί. Στο τέλος, δεν μπορούσα παρά να γελάσω. Οι ειδήσεις ήταν κάτι παραπάνω από καταθλιπτικές. Ήταν γελοίες. Ήταν απίστευτες. Τελικά, μετά από μία τελευταία εξόρμηση στους δρόμους, με ήχους γρυλλισμάτων από την κίνηση και ρεπορτάζ για αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, ο παρουσιαστής ανακοίνωσε «… και τώρα σχετικά μ’ ένα σπουδαίο, νέο βιβλίο από έναν συγγραφέα, ο οποίος θα σας πει πώς να ζήσετε μια ευτυχισμένη ζωή».

Η κάμερα γύρισε σε μένα.

Ξαφνικά, έγινα ο Νίο στην ταινία The Matrix (Η Μήτρα), στην οποία ο μάγος Μορφέας εκτείνει τα δυό του χέρια, έχοντας στη μία ανοιχτή παλάμη ένα κόκκινο χάπι και στην άλλη ένα μπλε. Αν ο Νίο καταπιεί το κόκκινο χάπι, θα ξυπνήσει o αληθινός εαυτός του και θα συνειδητοποιήσει τον πραγματικό κόσμο. Αν πάρει το μπλε χάπι, θα παραμείνει σ’ έναν οικείο αλλά καταπιεστικό κόσμο ψευδαισθήσεων.

Ανακάθισα και διάλεξα το κόκκινο χάπι. Είπα στο ακροατήριο ότι η αγάπη είναι δικαίωμά μας εκ γενετής και να φοβούνται τον απατεώνα που θα τους πει το αντίθετο. Υπερασπίστηκα το να ζούμε αυθεντικά σ’ έναν κόσμο γεμάτο ψευδαισθήσεις. Είπα στους τηλεθεατές ότι άξιζαν περισσότερα απ’ όσα ο κόσμος τους έδειχνε και ότι είχαν εξουσία στις ζωές τους παρά την παράνοια δίπλα τους. Ήταν οι μόνες ειδήσεις που ήξερα πώς να μεταδώσω.

Μετά το τέλος του προγράμματος, ο παρουσιαστής, ένας έμπειρος δημοσιογράφος, καθ’ όλα σεβαστός, με πήρε παράμερα και μου είπε :« Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Με πιάνει κατάθλιψη κάθε μέρα σ’ αυτή τη δουλειά. Πρέπει να υπάρχει κάτι περισσότερο στη ζωή απ’ τον κόσμο που παρουσιάζουμε στους ανθρώπους».

Η πραγματικότητα που μας έχουν παρουσιάσει τα ΜΜΕ και άλλοι θεσμοί με φαινομενική εξουσία, έχει διαστρεβλωθεί στο πολικό αντίθετο της αλήθειας, υπερασπιζόμενη από ανθρώπους περισσότερο αφοσιωμένους στη δουλεία παρά στην ελευθερία. Πιθανότατα σας έχει συμβεί να μιλήσετε σε κάποιον για ένα πολύτιμο όραμά σας, και να σας απάντησε :« Προσγειώσου!». Ξαφνικά ο ενθουσιασμός σας έγινε στάχτη και είτε εγκαταλείψατε την αναζήτησή σας είτε υποχρεωθήκατε για μια ακόμα φορά να βρείτε το κουράγιο και την ορμή να προχωρήσετε. Φροντίστε να μοιράζεστε τα ιερά οράματά σας με ανθρώπους οι οποίοι θα σας εμψυχώσουν και δεν θα προσπαθήσουν να υποσκάψουν τις ελπίδες σας, γεμίζοντάς σας αμφιβολίες. Έστω κι αν έχετε έναν ή δύο καλούς φίλους που σας καταλαβαίνουν και πιστεύουν σ’ εσάς, αυτό είναι αρκετό. Και αν φαίνεται ότι κανείς δεν σας καταλαβαίνει και δεν σας στηρίζει, η Ανώτερη Δύναμη είναι το στήριγμά σας. Ακόμα κι αν δεν έχετε πίστη στον εαυτό σας, ο Θεός πιστεύει σ’ εσάς.