Το σεξ και η υγεια!

Μια βρετανική μελέτη βρήκε ότι οι άνδρες που έκαναν σεξ τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για 20 χρόνια ήταν λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από καρδιαγγειακό νόσημα, σε σύγκριση με αυτούς που έκαναν σεξ λιγότερο από μία φορά τον μήνα. Έπειτα από 10 χρόνια μάλιστα, ο κίνδυνος αιφνίδιου θανάτου βρέθηκε να είναι 50% μικρότερος . Τα ευρήματα αυτά, βέβαια, δείχνουν μόνο μια απλή συσχέτιση, την οποία οι ειδικοί εξηγούν λέγοντας ότι τα άτομα που έχουν υγιή σεξουαλική ζωή τείνουν να υιοθετούν υγιεινότερο τρόπο ζωής. Υπάρχει, βέβαια, και ο μηχανισμός σύμφωνα με τον οποίο το σεξ βελτιώνει τη ρύθμιση σημαντικών ορμονών, όπως είναι τα οιστρογόνα και η τεστοστερόνη, οι οποίες επηρεάζουν όλα τα συστήματα του οργανισμού, συμπεριλαμβανόμενου και του κυκλοφορικού.

Κάποιες μελέτες δείχνουν ότι οι άνδρες που εκσπερματώνουν πιο συχνά έχουν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης προστατικού καρκίνου, αν και οι διαφορές είναι πολύ μικρές και είναι δύσκολο να τεκμηριωθούν. Τα οφέλη ίσως είναι πιο ξεκάθαρα στην περίπτωση της πρόληψης του καρκίνου του μαστού. Μια γαλλική μελέτη βρήκε ότι οι γυναίκες που έκαναν σεξ τουλάχιστον μία φορά τον μήνα ήταν λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού σε σύγκριση με αυτές που δεν έκαναν. Στην περίπτωση των ανδρών μάλιστα, σύμφωνα με μια ελληνική μελέτη, αν και ο κίνδυνος για τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου είναι πολύ μικρός, φαίνεται να αυξάνεται στους άνδρες που φτάνουν σε οργασμό λιγότερο από έξι φορές τον μήνα.

Παράλληλα, μια μελέτη του πανεπιστημίου του Wilkes αποκάλυψε ότι η σεξουαλική δραστηριότητα σε εβδομαδιαία βάση μπορεί να προστατέψει από το κοινό κρυολόγημα. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν σχετικά με τη σεξουαλική τους ζωή και έδωσαν δείγμα σιέλου για τη μέτρηση της ανοσοσφαιρίνης Α, ενός αντισώματος που βοηθά στην αντιμετώπιση των ιών. Οι συμμετέχοντες που έκαναν σεξ 1-2 φορές την εβδομάδα είχαν 30% περισσότερη ανοσοσφαιρίνη Α από αυτούς που είχαν πιο αραιές επαφές. Είχαν όμως υψηλοτέρα επίπεδα και από αυτούς που είχαν σεξουαλική επαφή περισσότερες από δύο φορές την εβδομάδα, γεγονός που υποδεικνύει ότι οι πολύ συχνές επαφές δεν ωφελούν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.