Μοιρα, Πεπρωμενο η Ελευθερη βουληση;

Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει πλήρη ελευθερία να διαμορφώσει τη ζωή του. Εμείς οι ίδιοι είμαστε η «λύση» στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι υπάρχει κατάλληλος χρόνος για να προχωρήσουμε ή να μείνουμε λίγο πίσω πριν πάρουμε κάποιες αποφάσεις ή κάνουμε κάποιες ενέργειες λειτουργώντας μόνο με το ΕΓΩ ή παρορμητικά. Χρειάζεται να είμαστε παρόντες στο ΤΩΡΑ και όχι στο τι έγινε στο παρελθόν ή τι θα γίνει στο μέλλον. Το παρελθόν είναι χρήσιμο μόνο στο μέτρο που το χρησιμοποιούμε για να διδαχθούμε από τυχόν παραλείψεις ή λάθη και να εργαστούμε πάνω σε αυτά για να τα διορθώσουμε. Το μέλλον είναι αυτό που δημιουργούμε ΤΩΡΑ.

Εάν πιστεύετε ότι η ψυχή πριν ενσαρκωθεί έχει επιλέξει τον τόπο, τους γονείς, τους συντρόφους, τους φίλους ή τι πρόκειται να βιώσει, αυτό δε σημαίνει ότι όλα είναι «γραμμένα». Εάν π.χ. έχω έρθει για να βιώσω μία εμπειρία φτώχειας, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να βιώνω φτώχεια σε όλη μου τη ζωή. Θα δω τι είναι αυτό που κάνω ή δεν κάνω και θα το αλλάξω. Δεν καταργείται η Ελευθερία της Βούλησης. Ο ίδιος ο άνθρωπος μπορεί να δεχθεί ή να απορρίψει τις τάσεις μιας δεδομένης στιγμής ή περιόδου της ζωής του και να καθορίσει ο ίδιος το επίπεδο που θα εκδηλωθεί η κάθε εμπειρία του. Χρειάζεται να είναι ενήμερος για όλα όσα συμβαίνουν, να ζει στο ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, να κατανοεί ότι ο Νόμος της Επανάληψης δεν είναι εκδικητικός αλλά ευεργετικός και ότι έτσι του δίνεται η ευκαιρία να επανεξετάσει κάποιες καταστάσεις στη ζωή του, να διδαχθεί και να εξελιχθεί.