Ειμαστε οντα του φωτος!

Η επιστήμη συμφωνεί ολοένα και περισσότερο με την άποψη της άμεσης ανθρώπινης εμπειρίας: είμαστε κάτι περισσότερο από τα άτομα και τα μόρια που απαρτίζουν το σώμα μας : είμαστε ταυτοχρόνως και όντα του φωτός. Τα βιοφωτόνια εκπέμπονται από το ανθρώπινο σώμα, απελευθερώνονται μέσω της νοητικής πρόθεσης και μπορούν να ρυθμίζουν θεμελιώδεις διαδικασίες όσον αφορά την επικοινωνία των κυττάρων και το DNA.

Τίποτα δεν είναι πιο εκπληκτικό από το εξαιρετικά απίθανο γεγονός ότι υπάρχουμε. Συχνά βέβαια το αγνοούμε, χωρίς να συνειδητοποιούμε την ύπαρξη της πιθανότητας να μην υπήρχε τίποτα απολύτως. Γιατί δηλαδή να υπάρχει κάποιο σύμπαν (το οποίο έχει επίγνωση του εαυτού του μέσα από εμάς) και όχι ένα κενό χωρίς καμία αίσθηση της ύπαρξής του;

Σκεφτείτε ότι από το φως, τον αέρα, το νερό, τα βασικά μεταλλικά στοιχεία μέσα στον φλοιό της γης και πληροφορίες τουλάχιστον 3 δισεκατομμυρίων ετών που περιέχονται στο εσωτερικό του πυρήνα ενός διπλοειδούς κυττάρου σχηματίζεται το ανθρώπινο σώμα και μέσα σε αυτό το σώμα μια ψυχή ικανή τουλάχιστον να προσπαθήσει να κατανοήσει την προέλευση του σώματος και του πνεύματος.

Με δεδομένο τον απόλυτο παραλογισμό της υπαρξιακής μας κατάστασης και της σωματικής ενσάρκωσης στο σύνολο και λαμβάνοντας υπόψη ότι η γήινη ύπαρξή μας εν μέρει σχηματίζεται από το ηλιακό φως και απαιτεί τη συνεχή χρήση του συμπυκνωμένου ηλιακού φωτός, μάλλον δεν φαίνεται τόσο ακραίο το γεγονός ότι το σώμα μας εκπέμπει φως.

Πράγματι, το ανθρώπινο σώμα εκπέμπει βιοφωτόνια, μια διαδικασία επίσης γνωστή ως ασθενής εκπομπή φωτονίων (UPE), με ορατότητα 1000 φορές χαμηλότερη από την ευαισθησία του ματιού μας.

Αν και δεν είναι ορατά σε μας, αυτά τα σωματίδια του φωτός (ή κύματα, αναλόγως με τον τρόπο μέτρησης) αποτελούν μέρος του ορατού ηλεκτρομαγνητικού φάσματος (380-780 nm) και είναι ανιχνεύσιμα μέσω εξελιγμένων σύγχρονων οργάνων. [1], [2]

Τα ίδια τα μάτια, τα οποία είναι συνεχώς εκτεθειμένα στα ισχυρά φωτόνια του περιβάλλοντος που περνούν ανάμεσα από διάφορους οφθαλμικούς ιστούς, εκπέμπουν ορατά φωτόνια. [3] Έχει ακόμα υποτεθεί ότι το ορατό φως προκαλεί καθυστερημένο βιοφωτισμό εντός του εκτεθειμένου οφθαλμικού ιστού προσφέροντας έτσι μια εξήγηση για την προέλευση του αρνητικού ειδώλου. [4]

Αυτές οι εκπομπές φωτός έχουν επίσης συσχετιστεί με τον εγκεφαλικό μεταβολισμό της ενέργειας και το οξειδωτικό στρες στον εγκέφαλο των θηλαστικών. [5] [6] Κι όμως, η εκπομπή βιοφωτονίων δεν είναι απαραίτητα επιφαινόμενη.

Η υπόθεση του καθηγητή Bókkon υποδηλώνει ότι τα φωτόνια που απελευθερώνονται από χημικές διεργασίες στον εγκέφαλο παράγουν βιοφυσικές εικόνες κατά τη διάρκεια την οπτικοποίησης ενώ μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι όταν οι συμμετέχοντες φαντάζονταν φως όταν βρίσκονταν σε ένα πολύ σκοτεινό περιβάλλον, η πρόθεσή τους προκάλεσε σημαντική αύξηση στην ασθενη εκπομπή φωτονίων. [7]

Αυτό συνάδει με την αναδυόμενη άποψη ότι τα βιοφωτόνια δεν αποτελούν μόνο κυτταρικά μεταβολικά υποπροϊόντα, αλλά επειδή η ένταση των βιοφωτονίων είναι σημαντικά υψηλότερη στο εσωτερικό των κυττάρων, είναι δυνατόν ο νους να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτή την ενέργεια και να δημιουργήσει βιοφυσικές εικόνες κατά την οπτική αντίληψη. [8]

Προφανώς τα βιοφωτόνια χρησιμοποιούνται από τα κύτταρα πολλών ζωντανών οργανισμών προκειμένου να επικοινωνούν, πράγμα που διευκολύνει τη μεταφορά ενέργειας / πληροφοριών η οποία είναι πολύ ταχύτερη από τη χημική επικοινωνία. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2010, «Η επικοινωνία ανάμεσα στα κύτταρα μέσω των βιοφωτονίων έχει αποδειχτεί στα φυτά, τα βακτήρια, τα ουδετερόφιλα κοκκιοκύτταρα των ζώων και τα νεφρικά κύτταρα». [9]

Οι ερευνητές κατάφεραν να αποδείξουν ότι «…η διαφορετική φασματική διέγερση (με υπέρυθρο, κόκκινο, κίτρινο, μπλε, πράσινο και λευκό φως) στο ένα άκρο του νωτιαίου αισθητηριακού υποδοχέα ή τις κινητικές νευρικές ρίζες οδήγησε σε σημαντική αύξηση της βιοφωτονικής δραστηριότητας στο άλλο άκρο».

Οι ερευνητές δηλώσαν ότι «…η διέγερση μέσω φωτός μπορεί να δημιουργήσει βιοφωτόνια που μεταφέρονται κατά μήκος των νευρικών ινών, πιθανώς ως σήματα νευρικής επικοινωνίας».

Ακόμα κι αν εξετάσουμε το μοριακό επίπεδο του γονιδιώματός μας, το DNA μπορεί επίσης να προσδιοριστεί ως μια πηγή εκπομπής βιοφωτονίων. Ένας συγγραφέας θεωρεί ότι το DNA εξαρτάται τόσο πολύ από τα βιοφωτόνια που διαθέτει ιδιότητες παρόμοιες με το λέιζερ οι οποίες του επιτρέπουν να υπάρχει σε μια σταθερή κατάσταση πέρα από τη θερμική ισορροπία. [10]

Από τεχνικής άποψης, το βιοφωτόνιο είναι ένα στοιχειώδες σωματίδιο ή κβάντο φωτός μη θερμικής προέλευσης στο ορατό και υπεριώδες φάσμα που εκπέμπεται από ένα βιολογικό σύστημα.

Γενικά πιστεύεται ότι παράγεται ως αποτέλεσμα του μεταβολισμού της ενέργειας μέσα στα κύτταρά μας ή πιο επιστημονικά ως «… υποπροϊόν βιοχημικών αντιδράσεων όπου τα διεγερμένα μόρια παράγονται από βιοενεργητικές διεργασίες οι οποίες περιλαμβάνουν είδη ενεργού οξυγόνου». [11 ]

Επειδή ο μεταβολισμός του σώματος αλλάζει με κιρκαδικό τρόπο, οι εκπομπές βιοφωτονίων μεταβάλλονται επίσης κατά μήκος του άξονα της ημέρας. [12] Οι ερευνητές έχουν χαράξει διακριτές ανατομικές θέσεις στο σώμα όπου οι εκπομπές βιοφωτονίων είναι ισχυρότερες και ασθενέστερες ανάλογα με την ώρα της ημέρας:

Γενικά, η διακύμανση του αριθμού των φωτονίων πάνω από το σώμα είναι χαμηλότερη το πρωί παρά το απόγευμα. Στην περιοχή του θώρακα και της κοιλιάς η εκπομπή είναι χαμηλή και συνεχής. Τα άνω άκρα και η περιοχή του κεφαλιού έχουν τη μεγαλύτερη εκπομπή και μάλιστα με αυξανόμενο ρυθμό κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η φασματική ανάλυση της χαμηλής, της μέσης και της υψηλής εκπομπής από το ανώτερο μπροστινό τμήμα του δεξιού ποδιού, του μετώπου και των παλαμών στο εύρος ευαισθησίας του φωτοπολλαπλασιαστή έδειξε ότι η μεγάλη αυθόρμητη εκπομπή ήταν στα 470 – 570 nm.

Η κεντρική περιοχή της παλάμης των χεριών παρουσίασε μεγαλύτερη εκπομπή της τάξεως των 420 με 470 nm στο φάσμα της αυθόρμητης εκπομπής από το χέρι κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα.

Το φάσμα της καθυστερημένης φωτοβολίας από το χέρι έδειξε υψηλή εκπομπή ιδίου εύρους με την αυθόρμητη εκπομπή. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «τα φασματικά δεδομένα έδειξαν ότι οι μετρήσεις μπορούν να παρέχουν και ποσοτικά δεδομένα σχετικά με το ατομικό μοτίβο των υπεροξειδωτικών και αντιοξειδωτικών διαδικασιών στους έμβιους οργανισμούς».

Έρευνες έδειξαν διαφορά που οφειλόταν στο οξειδωτικό στρες όσον αφορά την εκπομπή βιοφωτονίων σε όσα άτομα έκαναν διαλογισμό και σε όσα δεν έκαναν.

Εκείνοι που διαλογίζονται τακτικά φαίνεται ότι έχουν χαμηλότερη ασθενή εκπομπή φωτονίων (εκπομπή βιοφωτονίων), η οποία πιστεύεται ότι προκύπτει από το χαμηλότερο επίπεδο αντίδρασης των ελεύθερων ριζών που υπάρχουν στο σώμα.

Σε μία κλινική μελέτη στην οποία συμμετείχαν επαγγελματίες του υπερβατικού διαλογισμού οι ερευνητές διαπίστωσαν τα εξής : Η χαμηλότερη ένταση στην εκπομπή βιοφωτονίων παρατηρήθηκε σε 2 άτομα που διαλογίζονταν τακτικά.

Η φασματική ανάλυση της ανθρώπινης εκπομπής βιοφωτονίων έδειξε ότι, τουλάχιστον εν μέρει, αποτελεί πιθανότατα μια αντανάκλαση των αντιδράσεων των ελεύθερων ριζών σε έναν ζωντανό οργανισμό.

Έχει τεκμηριωθεί ότι προκύπτουν διάφορες φυσιολογικές και βιοχημικές μεταβολές από τη μακροχρόνια πρακτική του διαλογισμού και από αυτό συνάγεται ότι ο διαλογισμός μπορεί να επηρεάσει τη δράση των ελεύθερων ριζών. [13]

Προκαλεί ενδιαφέρον το γεγονός ότι ένα βότανο γνωστό από τη χρήση του για τη μείωση του στρες (συμπεριλαμβανομένης της μετρήσιμης μείωσης της κορτιζόλης) και συνδέεται με το αυξημένο οξειδωτικό στρες, έχει δοκιμαστεί κλινικά στη μείωση του επιπέδου των βιοφωτονίων που εκπέμπονται από ανθρώπους.

Είναι γνωστό ως ροδιόλα και σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2009 στο περιοδικό «Phytotherapeutic Research» διαπιστώθηκε ότι όσοι κατανάλωσαν το βότανο για 1 εβδομάδα παρουσίασαν σημαντική μείωση της εκπομπής φωτονίων σε σύγκριση με την ομάδα που έλαβε εικονικό φάρμακο. [14]

Ίσως το πιο απίστευτο από όλα είναι το γεγονός ότι η σωματική μας επιφάνεια περιέχει κύτταρα ικανά να παγιδεύουν την ενέργεια και τις πληροφορίες από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Journal of Photochemistry and Photobiology» το 1993 με τίτλο «Η τεχνητή ηλιακή ακτινοβολία προκαλεί ασθενή εκπομπή φωτονίων στους ινοβλάστες του ανθρώπινου δέρματος» αποκάλυψε το εξής: όταν το ηλιακό φως από τεχνητή πηγή εφαρμόστηκε στους ινοβλάστες υγιών ανθρώπων είτε σε άτομα που πάσχουν από μελαγχρωματική ξηροδερμία η οποία χαρακτηρίζεται από ανεπαρκή μηχανισμό επιδιόρθωσης του DNA, προκάλεσε πολύ υψηλότερη εκπομπή φωτονίων (10-20 φορές) στη δεύτερη ομάδα.

Από αυτό το πείραμα οι ερευνητές κατέληξαν στο παρακάτω συμπέρασμα: «Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι τα κύτταρα με μελαγχρωματική ξηροδερμία τείνουν να χάνουν την ικανότητα της αποτελεσματικής αποθήκευσης των φωτονίων υποδεικνύοντας την ύπαρξη ενός αποτελεσματικού ενδοκυτταρικού συστήματος παγίδευσης φωτονίων μέσα στα ανθρώπινα κύτταρα.» [15]

Ακόμα πιο πρόσφατες έρευνες προσδιόρισαν επίσης μετρήσιμες διαφορές στην εκπομπή βιοφωτονίων ανάμεσα στα φυσιολογικά κύτταρα και τα κύτταρα του μελανώματος. [16]

Η μελανίνη έχει την ικανότητα μετασχηματισμού της ενέργειας του υπεριώδους φωτός σε θερμότητα με μια διαδικασία γνωστή ως «υπερταχεία εσωτερική μετατροπή». Πάνω από το 99,9% της απορροφούμενης ακτινοβολίας UV μετασχηματίζεται από εν δυνάμει γονιδιοτοξική (που βλάπτει το DNA) υπεριώδη ακτινοβολία σε ακίνδυνη θερμότητα.

Αν η μελανίνη μπορεί να μετατρέψει το φως σε θερμότητα, θα μπορούσε άραγε να μετατρέψει και την υπεριώδη ακτινοβολία σε άλλες βιολογικές / μεταβολικές χρήσιμες μορφές ενέργειας; Αυτό μπορεί να μην φαίνεται τόσο απίθανο αν αναλογιστεί κανείς ότι ακόμα και η ακτινοβολία γάμμα, η οποία είναι ιδιαίτερα τοξική για τις περισσότερες μορφές ζωής, αποτελεί μια πηγή τροφής για ορισμένα είδη μυκήτων και βακτηρίων.

Φαίνεται ότι η σύγχρονη επιστήμη πολύ πρόσφατα άρχισε να αναγνωρίζει την ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να λαμβάνει και να εκπέμπει ενέργεια και πληροφορίες απευθείας από το φως του ήλιου. [17]

Επίσης, οι επιστήμονες συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότερο ότι ο ήλιος και η σελήνη επηρεάζουν την εκπομπή βιοφωτονίων μέσω της βαρύτητας.

Πρόσφατα, βρέθηκε ότι η εκπομπή βιοφωτονίων από φύτρες σιταριού στη Γερμανία και τη Βραζιλία συγχρονίζονταν διηπειρωτικά σύμφωνα με τον ρυθμό της σεληνιακής και ηλιακής παλίρροιας. [18] Στην πραγματικότητα, η σεληνιακή και ηλιακή παλιρροιακή δύναμη, όπου ο ήλιος συμμετέχει σε ποσοστό 30% και η σελήνη 60% στη συνδυασμένη επιτάχυνση της βαρύτητας, έχει βρεθεί ότι ρυθμίζει ορισμένα χαρακτηριστικά της ανάπτυξης των φυτών στη γη. [19]

Ακόμη και η ίδια η ανθρώπινη πρόθεση, το λεγόμενο φιλοσοφικό δόγµα του «φαντάσµατος µέσα στην µηχανή» (Arthur Koestler), ίσως έχει εμπειρική βάση στα βιοφωτόνια.

Ένας πρόσφατος σχολιασμός που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Investigacion Clinica» με τίτλο «Αποδεικτικά στοιχεία για τη δύναμη της πρόθεσης» αποκάλυψε την παρακάτω σύνδεση : Η πρόθεση ορίζεται ως μια κατευθυνόμενη σκέψη η οποία εκτελεί μια καθορισμένη πράξη. Οι σκέψεις που έχουν κάποιο στόχο μπορούν να επηρεάσουν τα άψυχα αντικείμενα και πρακτικά όλα τα έμβια όντα που κυμαίνονται από τους μονοκύτταρους οργανισμούς μέχρι τον άνθρωπο.

Η εκπομπή σωματιδίων φωτός (βιοφωτόνια) φαίνεται να αποτελεί τον μηχανισμό μέσω του οποίου λειτουργεί η πρόθεση. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί εκπέμπουν μια σταθερή ροή φωτονίων ως μέσο για να στείλουν στιγμιαία σήματα από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο αλλά και στον εξωτερικό περιβάλλον.

Τα βιοφωτόνια αποθηκεύονται στο ενδοκυτταρικό DNA. Όταν ο οργανισμός είναι άρρωστος, προκύπτουν μεταβολές στην εκπομπή των βιοφωτονίων.

Η άμεση πρόθεση εκδηλώνεται ως μια ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια που παράγει μια συγκεκριμένη ροή φωτονίων. Οι προθέσεις μας φαίνεται ότι λειτουργούν ως ιδιαίτερα συνεκτικές συχνότητες ικανές να αλλάζουν τη μοριακή δομή της ύλης.

Για να είναι αποτελεσματική η πρόθεση, είναι απαραίτητο να δράσει την κατάλληλη στιγμή. Στην πραγματικότητα, τα έμβια όντα συγχρονίζονται αμοιβαία με τη γη και τις συνεχείς αλλαγές της μαγνητικής της ενέργειας.

Έχει αποδειχτεί ότι η ενέργεια της σκέψης μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλαγές στο περιβάλλον. Η ύπνωση, το φαινόμενο των στιγμάτων και το φαινόμενο πλασέμπο μπορούν επίσης να θεωρηθούν τύποι πρόθεσης, δηλαδή οδηγίες προς τον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης κατάστασης της συνείδησης.

Περιπτώσεις αυτόματης θεραπείας ή θεραπείας εξ αποστάσεως βαριά άρρωστων ασθενών αντιπροσωπεύουν περιπτώσεις μιας εξαιρετικά ισχυρής πρόθεσης για έλεγχο των ασθενειών απειλητικών για τη ζωή.

Η πρόθεση του ασθενή να θεραπευτεί καθώς και οι πεποιθήσεις του σχετικά με την αποτελεσματικότητα της θεραπευτικής επίδρασης ενισχύουν την ανάρρωσή του. Συμπερασματικά, οι μελέτες για τη σκέψη και τη συνείδηση είναι θεμελιώδους σημασίας και όχι απλώς επιφαινόμενες και οδηγούν γρήγορα σε μια βαθιά αλλαγή της βάσης της Βιολογίας και της Ιατρικής.

Αυτό είναι λοιπόν το συμπέρασμα. Η επιστήμη συμφωνεί ολοένα και περισσότερο με την άμεση ανθρώπινη εμπειρία: είμαστε κάτι περισσότερο από τα άτομα και τα μόρια από τα οποία αποτελούμαστε: είμαστε όντα που εκπέμπουμε, επικοινωνούμε και προερχόμαστε από το φως.