…είπε δε ο Αβραάμ, Τέκνον, ενθυμήθητι ότι απέλαβες συ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου, και ο Λάζαρος ομοίως τα κακά, τώρα ούτος μεν παρηγορείται, συ δε βασανίζεσαι”.

Αδύνατον είναι λοιπόν νά συμβαίνει κάτι τέτοιο σέ ψυχή πού… δέν έχει συνείδηση.

 

Ο πλούσιος μπορούσε νά μιλήσει, παρακαλώντας τόν Αβραάμ νά στείλει τόν Λάζαρο πίσω στούς ζωντανούς γιά νά σωθούν οι συγγενείς του (δίχως αποτέλεσμα φυσικά, εφόσον κάτι τέτοιο ήταν, είναι καί θά είναι αδύνατον):

“Είπε δέ, παρακαλώ σε λοιπόν, πάτερ, να πέμψης αυτόν εις τον οίκον του πατρός μου, διότι έχω πέντε αδελφούς, διά να μαρτυρήση εις αυτούς, ώστε να μη έλθωσι και αυτοί εις τον τόπον τούτον της βασάνου”.

Αδύνατον είναι λοιπόν νά συμβαίνει κάτι τέτοιο σέ ψυχή πού… δέν έχει συνείδηση.

 

Επίσης, εκτός από τήν αληθινή περίπτωση τού πλουσίου καί τού Λαζάρου, πού βλέπουμε νά είναι σέ πλήρη συνείδηση καί κατανόηση τών όσων τούς συνέβαιναν μετά τόν θάνατό τους, έχουμε στην Αποκάλυψη τού Ιωάννου καί τίς ψυχές τών εσφαγμένων κάτω από τό Θυσιαστήριο τού Θεού, οι οποίες, έχοντας πλήρη συνείδηση, έκραζαν πρός στόν Θεό. Τά σχετικά εδάφια είναι τά εξής:

Και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων διά τον λόγον του Θεού και διά την μαρτυρίαν, την οποίαν είχον.

Και έκραξαν μετά φωνής μεγάλης, λέγοντες, Έως πότε, ω Δέσποτα άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από των κατοικούντων επί της γης;

Και εδόθησαν εις έκαστον στολαί λευκαί, και ερρέθη προς αυτούς να αναπαυθώσιν έτι ολίγον καιρόν…” [Αποκάλυψη: ς’ 9-11].

Leave a Reply

Your email address will not be published.