Κρίστοφερ Μπάκ:Ήταν ενδιαφέρον, και αυτό που μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ήταν ότι φάνηκε σαν ο δρόμος του για την αυτό-συγχώρεση και σωτηρία, ήταν διαμέσου της ανιδιοτελούς υπηρεσίας και συμπόνιας.

Λιάν Μπάκ: Ήταν σαν να χρειαζόταν να αποδείξει στο ίδιο το δάσος, η σε όλα εκείνα τα πνεύματα, ότι ήταν άξιος για να συνεχίσει.Σαν το δάσος να επένδυσε σε αυτόν.Σαν να τον προκαλούσε να επιζήσει μετά την πτώση του.Με τον ίδιο τρόπο που επιζείς μετά από μια πληγή.Είναι περισσότερο από ένα μάθημα στην επιβίωση, επειδή δεν ήθελε να επιζήσει αρχικά.

Κέν Κάο:Ήθελε να επιζήσει όμως το άλλο άτομο.

Λιάν Μπάκ:Ναι, ήθελε να επιζήσει το άλλο άτομο, αλλά ήταν κάπως το άλλο του εγώ, κατά κάποιον τρόπο.Αλλά όπως και να έχει, θα μπορούσα να συνεχίσω με τις ώρες.

Κέν Κάο:Τουναντίον, χαίρομαι που σας επηρέασε κατά τέτοιο τρόπο, και δίνεται η δυνατότητα να έχουμε αυτό τον διάλογο.

Κρίστοφερ Μπάκ:Ο ξένος Τακούμι που γνώρισε, νιώθουμε ότι ήταν ο αντιπρόσωπος αυτού που ονομάζεται ψυχοπομπός, που είναι ένας οδηγός για να βοηθήσει κάποιον να φτάσει την άλλη πλευρά, η να μην την φτάσει.Στην προκειμένη περίπτωση, του έδωσε τις ευκαιρίες να βρει τον εαυτό του πέρα από τον πόνο του.Πόσο δύσκολο ήταν να δημιουργήσετε μια τέτοια εικόνα κατά τα γυρίσματα.

Κέν Κάο:Την εικόνα?Δηλαδη?Το δάσος, η το χαρακτήρα του Κέν Γουατανάμπι γενικά?

Κρίστοφερ Μπάκ:Εννοώ τον χαρακτήρα του γενικά, επειδή από την μια φαινόταν πολύ ανθρώπινος και από την άλλη δεν φαινόταν να ήταν απαραίτητα αληθινός.Και στο τέλος ανακαλύπτουμε, ότι μπορεί να μην ήταν αληθινός.

Κέν Κάο:Νομίζω, ότι και πάλι θα επαινεσω το σε μεγάλο βαθμό στο σενάριο και στην εξέλιξη του έργου.Εφής εξαρχής, ο Τακούμι θα αντιπροσώπευε κάποιο είδος πνεύματος, η αλλιώς εάν θέλετε, αναπαράστασης μιας μετενσάρκωσης, αναλόγα με το ποια λέξη προτιμάται.Και έπειτα σχετικά με την εκτέλεση, ο Κέν πάντα πίστευε, ότι όταν συζητούσε τον χαρακτήρα με εμάς, συνεχώς σκέφτονταν για τον εαυτό του.Το πως δηλαδή να γίνει ένα με τον χαρακτήρα του Ναόμι .Και στην ψυχολογία του σαν ηθοποιός πάντα σκεφτόταν με αυτόν τον τρόπο, και πιστεύω ότι έκανε πολύ καλή δουλειά.Συμπεριφερόταν, όπως και ο χαρακτήρας Τακούμι, ένας άνθρωπος, Ιάπωνας που είναι σε αυτό το δάσος για να επεξεργαστεί το θρήνος του και να επιζήσει το ταξίδι του.Και όχι μόνο, αλλά ήξερε, ότι έπρεπε να είναι και μια αναπαράσταση κάποιας οντότητας του Τζοάν Μπρέναν, και να φέρει εις πέρας όλα αυτα-.Πιστεύω, ότι έκανε μια πολύ καλή δουλειά.

Leave a Reply

Your email address will not be published.