Μετατρεποντας το θυμο!

Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσετε ένα ιερό χώρο, και πριν κάνετε οτιδήποτε, να εκφραστείτε ( σιωπηλά ή φωναχτά) πως γνωρίζετε ότι: α) όλη η αρνητικότητα σας- αν, και πολύ επώδυνη-βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο της Δημιουργίας, μια ψευδαίσθηση; β) όλα αυτά που αισθάνεστε είναι δική σας δημιουργία και κανείς δεν σας ‘’τα’’ έκανε; γ) δηλώνετε αυτή τη παραμόρφωση και το πόνο, και τη προσφέρετε στο Θεό, για να την αφαιρέσει από εσάς, σαν κάτι το ιερό και σαν ικεσία, έτσι ώστε να μην δηλητηριάζει πλέον το σύστημα σας.

Για να έχουν επιτυχία αυτές οι τεχνικές, θα πρέπει πρώτα από όλα να είστε πρόθυμοι να τηρήσετε έναν, σημαντικό, Χρυσό Κανόνα: Ποτέ-αλλά ποτέ- δεν πρέπει να προβάλλετε το θυμό σας σε άλλον άνθρωπο, όσο δικαιολογημένοι να νομίζετε πως είναι οι λόγοι σας. Ποτέ δεν πρέπει να προσβάλλετε τον άλλον χρησιμοποιώντας χυδαίες φράσεις. Ποτέ δεν πρέπει να σηκώνετε το χέρι σε άλλον άνθρωπο . Για οποιοδήποτε λόγο.

Τούτου λεχθέντος, η πρώτη μέθοδος είναι εκείνη της άμεσης μεταβίβασης. Όταν δείτε ότι ο θυμός σας βγαίνει στην επιφάνεια, βρείτε κάπου να ‘’ξεσπάσετε’’. Εγώ προτείνω αυτά: Γράψετε όλο το θυμό σας σε ένα χαρτί και μετά κάψτε το χαρτί; Κοπανίστε ένα χαρτόκουτο και κάντε το θρύψαλα με ένα ξύλο; Πέστε στο κρεβάτι, γίνετε υστερικοί και κοπανήστε τα χέρια σας; Καταστρέψτε ένα παλιό αντικείμενο που δεν χρειάζεστε πια. Θάψτε το πρόσωπο σας σε ένα μαξιλάρι και ουρλιάξτε, όπως θέλατε πραγματικά αλλά δεν είχατε ποτέ το κουράγιο να το κάνετε; ή μπείτε στη θάλασσα, με το νερό μέχρι τη μέση σας και βγάλτε όλο το πόνο και το θυμό σας ουρλιάζοντας. Δώστε τα όλα στη Μητέρα Γη (ή βαθιά στο δάσος, ψηλά σε ένα βουνό ή βράχο κλπ.) Οι δραστηριότητες αυτές λειτουργούν ως κατάπλασμα, αντλώντας το δηλητήριο από το σώμα σας. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να συνεχίσετε μέχρι να φτάσετε σε ένα ήσυχο μέρος, ή ώσπου τα όρια του φυσικού σας σώματος δεν σας επιτρέπουν να συνεχίσετε άλλο (το οποίο είναι ένδειξη πως εδώ έχετε ολοκληρώσει.)