Τώρα θα προσθέσουμε στην μίξη το <<ξέχασμα>> των πνευματικών δώρων.Εφόσον τα δώρα βρίσκονται τόσο εύκολα και φυσικώς στους ανθρώπους, οι ίδιοι δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν πως άλλοι άνθρωποι μπορεί να μην τα κατέχουν, η ότι τα δώρα τους είναι συγκεκριμένως αυξημένα.Με άλλα λόγια, εάν κάποιος αδυνατεί να αναγνωρίσει κάποιο <<ξεχωριστό δώρο>>, τότε το να αναγνωρίσει την δική του, η την δική της αρχοντιά είναι σχεδόν απίθανο.Το θετικό όμως με τα δώρα είναι ότι υπάρχουν έμφυτα στον καθένα.Βέβαια ορισμένες φορές, μπορεί να χρειάζονται ένα ελαφρό <<γυάλισμα>>.

Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι άρχοντες, που ανέρχονται στην επιφάνεια για τους παρατηρήσουν και να τους δεχτούν, ενώ παράλληλα ενσωματώνουν οικοιοθελώς τα χαρίσματα που κατέχουν στην δουλειά τους.Γενναίοι και έτοιμοι επανειλλημένως σκοντάφτουν σε εμπόδια φόβου και αντίστασης σε εντελώς ανθρώπινους τρόπους.Έτσι, οι άρχοντες αυτοί πιστεύουν οτι βρίσκονται στο μονοπάτι τους επειδή με κάποιο τρόπο βοηθούν την ανθρωπότητα.Ίσως να εργάζονται στις άγιες, στις ιατρικές, η στις ενστικτώδεις τέχνες και να είναι πολύ καλοί σε αυτό που κάνουν.Αυτό που δεν συνειδητοποιούν όμως, είναι ότι η δουλειά τους και η ¨πραγματογνωμοσύνη¨ που κατέχουν είναι στην πραγματικότητα ένα <<εκπαιδευτικό στάδιο>> πριν απο το επόμενο πνευματικό τους βήμα.

Ακόμη και οι πιο άγρυπνοι πνευματικοί άρχοντες πιθανότατα να μην συνειδητοποιούν , ότι εξακολουθούν να κατακρατούν τα πραγματικά τους μυστηριώδη δώρα.Δεν ευθυγραμίζονται πλήρως με την θεμελιώδη πνευματική τους αποστολή.