ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ;

Εάν θέλουμε νά μείνουμε σ’ αυτό, θά παρακαλέσω νά τό δούν καλύτερα οι θρησκεύοντες, οι οποίοι επικαλούνται αγίους καί αγίες γιά βοήθεια και γιά σωτηρία, κάτι μάταιο δηλαδή, διότι “οι νεκροί δέν γνωρίζουσι ουδέν… σέ ότι γίνεται υπό τόν ήλιον“.

Ο Εκκλησιαστής, τονίζει ιδιαίτερα τήν φράση αυτή, υπό τόν ήλιον δηλαδή, λές καί τό κάνει “σκόπιμα” για νά τό καταλάβουν κάποιοι, πώς, όταν αναφέρεται στό ζήτημα αυτό, μιλάει γιά οτιδήποτε γίνεται κάτω από τόν ήλιο, στήν ζωή αυτή δηλαδή, καί συγκεκριμένα, στό βιβλίο του αυτό μέτρησα τό λιγότερο 31 φορές τήν φράση “υπό τόν ήλιον“. Πόσο ακόμα θά πρέπει νά δώσει έμφαση ο Εκκλησιαστής στήν αλήθεια αυτή πού παρερμηνεύουν δυστυχώς κάποιοι Χριστιανοί; Ιδιαίτερη αδυναμία στόν Εκκλησιαστή μέ τά εν λόγω εδάφια, έχουν καί οι αυτοαποκαλούμενοι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, γιά νά στηρίξουν τήν διδασκαλία τους περί τής πλήρους εκμηδένισης τής ψυχής.

Η αναφορά της Βίβλου γιά τόν θάνατο τού πιστού πού τόν ονομάζει ύπνο, γίνεται γιά νά δείξει τόν θάνατο ώς τόν ύπνο, πού έχει μιά ομοιότητα τού νεκρού μέ τόν κοιμώμενο άνθρωπο. Ο Κύριος εξ’  άλλου είπε στόν ληστή από τόν Σταυρό:

“Αληθώς σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω” [Λουκάς: κγ’ 43].

Δέν τού είπε ότι θά μεταβεί σέ μιά ασυνείδητη κατάσταση έως τήν ανάσταση του.

Οι Μαθητές του Κυρίου ήξεραν καλύτερα από εμάς τί μέλει γενέσθαι μετά θάνατον, γι’ αυτό καί έλεγαν:

“θαρρούμεν δε και επιθυμούμεν μάλλον να αποδημήσωμεν από του σώματος και να ενδημήσωμεν προς τον Κύριον” [Β’ Κορινθίους: 5′ 8].

Ό Απ. Παύλος τό αντιλαμβανόταν στό έπακρο, γι’ αυτό καί έλεγε: