“Διότι στενοχωρούμαι υπό των δύο, έχων μεν την επιθυμίαν να αναχωρήσω και να είμαι με τον Χριστόν, διότι είναι πολύ πλέον καλήτερον, το να μένω όμως εν τη σαρκί είναι αναγκαιότερον διά σας” [Φιλιππησίους: α’ 23-24]·

Η ιδέα ότι μετά θάνατον η ψυχή περνάει πλέον σέ κατάσταση ύπνου ή ασυνείδητης κατάστασης, είναι μιά προσφιλής διδασκαλία τών οπαδών τού Irving Edward (1792-1834) στην Αγγλία, όπου ήταν ποιμένας Εκκλησίας στήν Σκωτία και πρόδρομος τού χαρισματικού κινήματος, καθώς  καί τών Ρωσσελιστών Μαρτύρων τού Ιεχωβά στήν Αμερική.

Τέλος, για νά μή φανεί ότι στό παρόν άρθρο υπάρχει διαμάχη μεταξύ τών υποστηρικτών της ενσυνείδητης ψυχής καί τών υποστηρικτών τής ασυνείδητης μετά τόν θάνατο, θέλω μέ αγάπη νά πώ τό εξής: Θέλεις αδελφέ μου νά πιστεύεις τό πρώτο; Πίστευέ το. Θέλεις αδελφέ μου νά πιστεύεις τό δεύτερο; Κι’ εσύ πίστευέ το. Και αυτό κάποτε θά μάς τό αποκαλύψει ό Θεός.

Τό ζητούμενο όμως αγαπητοί μου είναι αυτό: Είτε σέ συνειδητή είτε σέ ασυνείδητη κατάσταση τής ψυχής έως τήν ώρα τής ανάστασης, ή ψυχή πού πεθαίνει έν Χριστώ θά βρίσκεται σίγουρα αιώνια στήν Παρουσία τού Κυρίου.

Άς εστιάσουμε λοιπόν μόνο σ’ αυτό, εάν δηλαδή θά είμαστε αιώνια κοντά Του, καί τό εάν μετά θάνατον θά  είμαστε σέ ενσυνείδητη ή ασυνείδητη κατάσταση αυτό δέν συνιστά τόν πιστό τού Κυρίου, παρά μόνον τόν άπιστο, όπου σέ ασυνείδητη κατάσταση θά υποφέρει… λιγότερο(;) (λόγω χρόνου ώσπου νά… ξυπνήσει μπαίνοντας πλέον αιώνια στά βάσανα) ενώ σέ ενσυνείδητη κατάσταση… είναι νά τόν λυπάσαι.

Leave a Reply

Your email address will not be published.