Ζωντας μια ζωη συνειδητοτητας

Dirk Terpstra: Στο «Ζώντας μια ζωή συνειδητότητας» ανέφερες ότι όταν κοιτάς τη ζωή μέσα από τα μάτια της αγάπης, τότε μόνο ομορφιά και αγάπη θα βλέπεις. Μπορείς να μου δώσεις μερικές πρακτικές συμβουλές πως θα μπορούσαμε να δούμε τον κόσμο με αγνή αγάπη, γιατί γνωρίζω αρκετούς ανθρώπου που μου λένε «Ακούγεται πολύ ωραίο, μακάρι να μπορούσα να το κάνω, αλλά δυστυχώς δεν γνωρίζω το πώς».

DMR: Αυτό πηγάζει από εμάς, γνωρίζω πολύ καλά ότι μπορώ να κουνάω τα δάκτυλα μόνο του δικού μου χεριού, δηλαδή ξέρω ότι οι υπόλοιποι επτά δισεκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στον κόσμο έχουν δική τους ελεύθερη βούληση, και εγώ έχω τον έλεγχο μόνο του εαυτού μου.

Η σχέση που έχω με τον εαυτό μου καθορίζει το πώς βλέπω και αντιμετωπίζω τον κόσμο. Βεβαίως πάντα θα βλέπω τον κόσμο με αγάπη. Το ερώτημα που εγείρεται είναι με ανιδιοτελή ή με αγάπη υπό όρους? Όταν αντιμετωπίζω τον κόσμο με ιδιοτελή αγάπη τότε ο κόσμος πρέπει να είναι συμβατός με την αγάπη που εγώ ορίζω ως ορθή και όσοι είναι ασύμβατοι με κάποιο τρόπο θα πρέπει να τιμωρηθούν. Μια τέτοια στάση ζωής θα είχε ως αποτέλεσμα να είμαι σε μόνιμη διαμάχη με τον υπόλοιπο κόσμο. Άλλα εάν αποδέχομαι τον εαυτό μου ακριβώς όπως είμαι κάθε στιγμή, δηλαδή τον αποδέχομαι δίχως όρους και συνειδητοποιώ ότι είμαι ένα ανθρώπινο ον με την ικανότητα να εξελίσσομαι, να διευρύνω τους νοητικούς μου ορίζοντες, την ικανότητα να μαθαίνω από τα λάθη μου, να μαθαίνω ότι, ότι δεν μπόρεσε να λειτουργήσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο έχω την επιλογή να το αλλάξω και να μπορώ να ζω με αρμονία και συμπόνια με τους δικούς μου ανθρώπους. Όταν αγαπώ τον εαυτό μου δίχως να τον κατακρίνω τότε μόνο θα είμαι ικανός να αγαπώ ανιδιοτελώς και τους υπόλοιπους ανθρώπους που με περιβάλλουν.