Στη συνέχεια το περιοδικό ΟΜ ρώτησε τον κύριο Μακόναχευ σχετικά με την Θάλασσα των Δέντρων, καθώς και με το τι σχετίζονταν.

«Η Θάλασσα των δέντρων πρόκειται για μια ιστορία ζωής που θα πρέπει να αφήσει πολλούς ανθρώπους για την ίδια τους την ζωή, με καλούς τρόπους.Όταν φύγουν από την αίθουσα, θα αναρωτιόνται, τι έχουν φέρει εις πέρας από την στιγμή που έχουν έρθει σε αυτή την γη.Τι έχουν ακόμα να εκπληρώσουν για όσο είναι εδώ.Τι χρειάζεται να συγχωρήσουν και για τι έχουν να ζητήσουν συγχώρεση.

Η Θάλασσα των Δέντρων σχετίζεται με κάτι πνευματικό.Μερικοί το βλέπουν, ότι είναι σχετικό με τον θεό.Μερικοί μπορεί να πουν ότι έχει να κάνει με την μετενσάρκωση…Κυριολεκτικά καθαρτήρια.Πολλά έργα που κεντρίζονται γύρω απο εκείνο το θέμα γρήγορα γίνονται βαριά, κατά την προσπάθεια να παραδώσουν ένα μηνύμα.Αυτό το έργο είναι απλά ποιητικό.Πιστεύω, ότι επρόκειτο να προκαλέσει, όποιον αποχωρεί από την αίθουσα να συζητούν κατά το περπάτημα τους μέχρι το αυτοκίνητο, και να φιλοσοφούν σχετικά με το τι ήταν και τι δεν ήταν, ποιος ήταν ο Τακούμι, εάν ήταν το πνεύμα μου, το πνεύμα της Τζοάν ?Ήταν το δάσος ένα μέρος ύπαρξης ?

 

Το έργο ήταν ποιητικό και δεν επέβαλλε, αλλά ελκυστικο και παράλληλα…οζώδης.

Πρέεπει να περάσεις μέσα από τον εκμηδενισμό για να φτάσεις στην σωτηρία.Και καθώς περνάμε μέσα από τον εκμηδενισμό.Εκμηδενίζομαι εγώ.

Οπότε πρόκειται και για μια ιστορία σωτηρίας.»

 

 

Υπάρχει αρκετή δράση στο «Θάλασσα των Δέντρων», και ο Μακόναχευ εξηγεί το γιατί.

«Η ιστορία συνεχίζει.Είναι Βιβλικό…Υπάρχουν πλημύρες και φωτιές, και κρύο και απώλεια αίματος και σχεδόν θάνατος.»

Leave a Reply

Your email address will not be published.